Transport drogowy generuje coraz to wyższe koszta. Jedną z rosnących na popularności alternatyw jest przewóz za pomocą barek poruszających się w obrębie żeglugi śródlądowej.
Jakie jest działanie oraz budowa wspomnianych statków?
Czym jest barka kontenerowa?
Barka to rodzaj statku posiadającego płaskie dno, służącego do transportu ładunków w żegludze śródlądowej, z wykorzystaniem nurtów wodnych. Ich budowa zaskakuje brakiem napędu wewnętrznego, a pierwotne wersje zostały zaprojektowane tak, by poruszały się wyłącznie z prądem rzecznym.
Obecnie sytuacja uległa zmianie, dzięki wykorzystaniu holowników parowych, motorowych lub specjalistycznych pchaczy. Wspomniane powyżej statki żeglugi śródlądowej dzielą się na górno- i dolnopokładowe.
Rodzaje barek
Ze względu na napęd oraz transportowany ładunek barki możemy podzielić na:
barki motorowe- posiadające własny napęd oraz konstrukcję umożliwiającą dostosowanie się do różnych rodzajów ładunku. Obecnie stosuje się je podczas transportu drobnicy, wyróżniamy wśród nich:
- barki motorowe uniwersalne – do transportu każdego rodzaju ładunku np. drobnicy, ładunków masowych, sypkich oraz kontenerów
- barki motorowe kontenerowych – przystosowane wyłącznie do transportu kontenerów
- barki motorowe zbiornikowe – przystosowane wyłącznie do transportu ładunków płynnych
barki pchane- wraz z pchaczem tworzą zestaw. Cały system opiera się na dwóch statkach, w którym jeden odpowiedzialny jest za napęd, a w drugim znajduje się ładunek. Sposoby łącznia jednostek w zestaw pchany dzielimy na:
- elastyczny – osie przecinają się pod kątem nieprzekraczającym 30 stopni. Ten sposób łączenia umożliwia lepszą manewrowość oraz eksploatację większych jednostek.
- półsztywny – stosowane przy dużej różnicy wielkości pchacza i barki, aby zminimalizować obciążenia wywołane falami
- sztywny – wykorzystywane są głównie liny stalowe, aby uniknąć przemieszczeń poszczególnych członów.
barki specjalne- to modele statków wyposażone w charakterystyczne elementy oraz konstrukcję. Wśród nich wyróżniamy:
- samowyładowcze – wyposażone w urządzenia umożliwiające samoczynny wyładunek oraz załadunek, przeznaczone głównie do materiałów sypkich.
- do transportu w systemie RO-RO – konstrukcja umożliwia wtaczanie oraz transport ładunków, barki wyposażone są w rampę
- do transportu ładunków ponadgabarytowych – posiadają wzmocnioną konstrukcję dna kadłuba, maksymalne wymiary takiego ładunku w transporcie śródlądowym to 49m x 6,8m x 5,8m (długość x szerokość x wysokość), a maksymalna waga wynosi 350 ton
barki robocze- wykorzystywane głównie do prac w górnictwie. Wyposażone są w odpowiednie urządzenia tj. dźwigi (o wysokim udźwigu). Za ich pomocą kilkuset pracowników jest w stanie pracować pod wodą nad np. układaniem rurociągów.
Barkowcowy system transportowy
Planowano aby załadunek jak i rozładunek barek odbywał się za pomocą trzech głównych systemów:
- System LASH - najbardziej rozpowszechniony; polega na tym, że barka jest podnoszona z wody za pomocą specjalnych urządzeń dźwigowych, które wraz z uniesiona barką poruszają się wzdłuż statku, umieszczając ją w odpowiednim miejscu.
- System SEABEE - charakteryzuje się tym iż, barki wpływają do specjalnego doku, który wraz z barką jest podnoszony na odpowiednią wysokość - pokład barkowca. Na pokładzie barka przemieszczana jest za pomocą odpowiedniej ramy.
- System Float on-Float off - w systemie tym barki wpływają i wypływają bezpośrednio na pokład barkowca bez użycia urządzeń dźwigowych. Barkowce tego typu należą do klasy statków półzanurzalnych lub katamaranowych.
CIEKAWOSTKI